Gelukkig

R. vroeg me op gegeven moment wanneer in mijn leven ik ’t gelukkigst was. En ik kon niet eens antwoord geven, ik kon me geen moment herinneren.

Dat voelde zó erg.

Maar na gisteren, na die dag op Governors Island, realiseerde ik me dat ik op dat soort momenten het gelukkigst ben. Als je ergens kunt zijn, met of zonder anderen, en dat de tijd op dat moment, op zo’n moment, niet bestaat. Dat je niet hoeft na te denken over wat er nog gedaan en gezegd gaat worden of over wat er al gedaan en gezegd is. Je kunt ‘zijn’ en het was heerlijk om dat te beseffen.

(New York City, 19 september 2009)